Ślub
Snuć miłość, jak jedwabnik nić wnętrzem swym snuje,
Lać ją z serca, jak źródło wodę z wnętrza leje,
Rozwijać ją jak złotą blachę, gdy się kuje
Z ziarna złotego, puszczać ją w głąb,
jak nurtuje
Źródło pod ziemią,
- w górę wiać nią, jak wiatr wieje,
Po ziemi ją rozsypać, jak się zboże sieje
Sorry, there is a database problem.
Please check back shortly. Thanks.